-
1 nabrzmiały
nabrzmiał|yопухший, набухший;\nabrzmiały policzek опухшая щека; \nabrzmiałyе powieki набухшие веки; \nabrzmiałyа sprawa перен. наболевший вопрос-nabrzmieć сов. набухнуть; напухнуть, опухнуть, вздуться
+ nabrzęknąć, napuchnąć, spuchnąć* * *опу́хший, набу́хшийnabrzmiały policzek — опу́хшая щека́
nabrzmiałe powieki — набу́хшие ве́ки
nabrzmiała sprawa — перен. наболе́вший вопро́с
См. также в других словарях:
nabrzmieć — dk III, nabrzmiećeje, nabrzmiećbrzmiał, nabrzmiećbrzmiały nabrzmiewać ndk I, nabrzmiećewa, nabrzmiećają, nabrzmiećał «o tkankach żywych: powiększyć objętość wskutek napływania soków, krwi, wody itp.; nabrzęknąć, napuchnąć» Pąki nabrzmiały sokami … Słownik języka polskiego
zmiętoszony — pot. Zmiętoszona, zmięta cera, twarz «cera, twarz szara, nieświeża, zwykle na skutek zmęczenia»: (...) służąca otworzyła nam drzwi i weszliśmy obaj – profesor jakoś skromnie, bez zwykłej wyższości, ja z twarzą jak ścierka, zmiętoszoną, bladą,… … Słownik frazeologiczny